خیلی وقته میخوام بیام بنویسم اما اصلا فرصت نمیکنم الان که اینجا نشستم بابایی داره پریا رو میخوابونه منم سرما خوردم بددددددد
تولد پریامو 24 مرداد
گرفتیم دقیقا 19 روز بعد از تاریخ تولدش خوب بود همه چی اونجور که میخواستم بود پدر مادر و خواهر آقای عزیز صبح همون روز از مشهد اومدن خونمون تا شب در کنارمون باشن یکی از عمه ها و عموهای پریام نیومدن اما بقیه مهمونهامون همگی اومدن به همه خوش گذشت شام از بیرون کباب سفارش دادیم مامان مهری زحمت برنجشو کشید خودمم سالاد الویه و کشک بادمجون و پیراشکی گوشت درست کردم دسر هم بستنی سنتی دادیم کیک پریا خیلی قشنگ بود یایسی رنگ بود شکل قلب یه جفت کفش سفید کوچولو روش بود خیلی ناز بود خونه مامان مهری رو ترکوندیم به همه خوش گذشت به عنوان گیفت هم عکس پریا رو به مهمانها هدیه دادیم از طرف پریا تنها چیزی که اذیتم کرد بد قلقی پریا بود اصلا از تو بغلم پایین نمیومد تو تمام عکساش بغض کرده بهد از اینکه مهونها رفتن تا 2 شب شاد و خندان بیدار بود و داشت بازی میکرد مامان گلم خیلی زخمت کشید همینطور دایی محمد خیلیییییییییییییییی برای پریا زحمت کشید دستشون درد نکنه
هفته بعدش عقد عمه سارا بود رفتیم قم خوش گذشت انشاالله خوش بخت بشن کنار هم همیششه جوون بمونن هفته بعدش هم نامزدی دختر داییم بود برای اونها هم آرزوی خوشبختی میکنیم هفته بعد از اون هم رفتیم شمال روز اول پریا اصلا کنار دریا از بغلم پایین نمیود اما روز بهدش قشنگ نشست کنار ساحل با ماسه ها بازی میکرد برام جالب بود میزاشتمش رو آب کاملا شنا میکرد اما بعدش تمام تنش شد کهیر سربع رفتیم داروخانه دکترش گفت موردهای اینطوری بوده قبلا دارو داد خدا رو شکر بهتر شد اما دو روز بعد از برگشتمون مریض شد شدید بچک تا حالا اینطوری تب نکرده بود دوبار بردمش دکتر اونقدر تبش رفته بود بالا که داشتم سکته میکردم دکتر دوم بهش شیاف داد و پروفن واسه تبش و آرزینرومایسن هم دادن الان خدا رو شکر بهتره اما من بعد از پریا گرفتم الان هم دایی محمد گرفته در کل از خدای مهربان میخوام همه نی نی ها رو تو پناه خودش بگیره و همه ن ین یهای مریض رو خودش شفای عاجل عنایت کنه پریای من رو هم خودش حفاظت کنه الهی آمین
خدای مهربان شکرت